GÖÇMENLİK
Seyahat etmeyi severim. İki üç ay seyahat etmezsem eve kapatılmış rottveiler gibi gözüm hep kapıda olur. Sekiz yıldır, karımla birlikte, bir dağ köyünün alt yamacındaki çam ormanı içindeki yazlık bir sitede yazlarımızı geçiriyoruz. Devlet nasıl buraya izin verdi o ayrı bir konu. Karım buradan hiç ayrılmak istemiyor ama ben gölgesi bile işe yaramayan sarı çamları artık sevmemeye başladım. İçimde hep göç etme duygusu var. Muvazzaf askerlik yaşamımda on yedi kez denk hazırlayıp on dört kez göç etmişiz. Yıllar önce bu ormanların üzerinden helikopterle uçarken yanımdaki arkadaşıma, emekli olunca bu ormanların içinde bir evde yaşamak isterim demiştim. İnsan yaşamında her istediğini yapamıyor ama işe bakın ki, şansıma burada yaşıyorum. Genelde memnun olamamamın, çevresel, fiziksel ve kişisel özelliklerimle ilgisi var elbette. Kişisel özelliklerim malum, kaşar kurdu gibi gezginci olmam. Fiziksel özellikler ise memleketi ve dünyayı tanıma isteğinin yanında, denizden sıkılıp dağa, dağdan sıkıl