68’LİLER, 78’LİLER VE BUGÜN’DEKİLER…
Devrimci 78’liler Federasyonu’nun “12 Eylül Utanç Müzesi” sergisini Antalya Cam Piramitte Başkan Akaydın’la birlikte gezdim. Üzüldüm… İlgisiz şeylerle karşılaşacağımı bile bile üzülmeye gitmiştim zaten. Yürüyüş ve hapishane resimleri, bazı ölenlerin gömlek ve kazakları, dünyadakiler dâhil devrimci eylemcilerin yüzlerce büyük boy portreleri, bir darağacı ve o zamanlardan kalma gazete sayfalarının kopyaları… Bir de işkence aletlerinin yanına yatırılmış tahtadan mankenler! Sergiyi gezen kadınlar ağlıyor, çocuklar kaşlarını çatıyordu. Duvara asılmış bir panodaki yazının içinde “Toplumsal hafızayı canlı tutmak…“ diyordu. Salonun bir köşesi ise Ermeni tehciriyle Dersim (Tunceli) ayaklanması fotoğraflarına ayrılmıştı. Böyle bir ilgi ve bilgi işte… Deniz Gezmiş’in darağacını görüp ağlayan kadınlar, salonu gezip dışarı çıkarken, Dersim köşesindeki resimleri de izliyor, henüz 15’indeki bir iki çocuk da geçen aylarda Hv.K.K. uçaklarının bombalarıyla yanlışlıkla ölen Uludere’deki gençleri