DİSİPLİNSİZLİK, BAŞARISIZLIKTAN ÖTE BİR ŞEYDİR...
"Cümle geçmişimi aziz bileceğim / Turnam bir gün bırakmayacağım seni / Yaşamak ve sevmek için artarda, / Ömrüm oldukça peşinden geleceğim…" Turgut Uyar Sen turnaları sever misin Silah Arkadaşım? Seversin bilirim, hatta sen Gülyazı'da turna avına bile çıkmışsındır... Oraları memleket bellemiştik, şimdi Kürtlerle Türkler içine ettiler hep birlikte... Turgut Uyar'ı bir daha baştan aşağı okur musun? "Seni boydan boya sevmiştim memleketim, ta Edirne'den Ardahan'a ..." diye başlayan bir şiirini 1965 yılını 1966 yılına bağlayan yılbaşı gecesi Harbiye’deki sinema salonunda bas bariton sesli Türk sanat müziği sanatçısının arkasından ( adı Ziya idi soyadını unuttum...) bütün salona okumuştum. Turgut Uyar hiç palavrası olmayan bir şairdi, iyiydi ve ölmedi şiirleri, hala iyi. Ormana düşmüştü yolumuz gece yarısı... Karbon monoksitten boğuluyorduk... Bitirdik, disiplinliydik... Sonra son mevzilerde hazırlık kısa hücum ve hedefte tertiplenme... Yürüyüş