Gazete "CUMHURİYET" olmalıdır.

Cumhuriyet, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün buyruğuyla kurulan tek gazetedir. Son birkaç yıldır üzülerek görmekteyiz ki Cumhuriyet Gazetesi Kemalist tutumunu ve sosyalizm yolundaki işlevini yitirmekte, giderek değişmekte ve diğer bulvar gazetelerine benzemektedir. Bu kötü benzeşmenin, kötü gidişin ve tehlikenin farkında olan birçok gazete okuru olduğunu bildiğim için sizlere bunları yazıyorum.
Bakın, Haluk Tarcan “Ne oluyor? Cumhuriyet erozyona mı uğruyor?.. Yoksa misyonu mu sona erdi? Belki de ihtiyarladı, yoruldu, nefesi kesiliyor…” diye soruyor.
Banu Avar,“Cumhuriyet gazetesi, elindeki mücevherleri bir bir harcayan yoksulluğa mahkum yaşlı saraylı kadın görünümünde. Olmayacak kişilere güveniyor, olmayacak kişilere yazdırıyor, olmayacak kişileri sayfa dışı bırakıyor...” diyor.
Serdar Ant,“Gazetemizde reklam ve ilan değil, yurtsever aydınlarımızın ciddi ve içerikli yazılarını okuyalım. ‘Ek’ adı altında özel şirketlerin tanıtım broşürlerini değil de Strateji dergisini her hafta yeniden okuyalım! İlhan Selçuk’un dediği gibi, ‘gazetenin gerçek sahibi’ olan Cumhuriyet Okuru’nun istediği budur! Çok şey mi istiyor Cumhuriyet Okuru, ne dersiniz?” diye soruyor.
Mahiye Morgül ise “Cumhuriyet’in kalemleri artık ya Ergenekoncu diye hapse atılarak, ya işten çıkartılarak susturuluyor, çoktandır almıyorum Cumhuriyeti!”diye yazıyor.
Bahçeye bombaların atılmasından sonra da, 13ncü Ağır Ceza Mahkemesi’ndeki yargılamaların başlamasından sonra da oluşan gelişmeler, gazetenin okunurluğuna herhangi bir etki yapmadı.. Olanlar çok daha önceki yıllarda oldu. Gazete savunma el bombalarını asıl çok daha önceleri kendi kendine atmıştı. Önce sermayeyi içine soktu, sonra sermayecilere teslim oldu. Üstelik hep bunlar bir vakıf kuruluşu haline geldikten sonra olmaya başladı.

Cumhuriyet nasıl kurtulur?
Akıl, paradan önde geldiğinde…
Önce ne yapmalı?
Hemen çıkan zıvanayı yerine oturtmalı...
Gazeteyi okunur hale getirmek için ne yapmalı?
Habercilik, ulusal, çevreci ve devrimci özelliklerle doğru ve aydınlatıcı bir şekilde yapmalı…
Cumhuriyet nasıl Cumhuriyetçi olur?
Küstürülenleri ve küsenleri geri çağırıp köşelerini vererek…
Bütün bu sorduklarımı ve yanıtlarımı bir İlhan Selçuk edasıyla yazmamın nedeni var. “…Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini.” O kurtarıcı okuyucularla birlikte İlhan Selçuk olmalıdır da ondan.
Zaman geçmektedir. Gazeteyi yeniden Cumhuriyetin, milletin, devletin, halkın yanında devrimci ve laik bir yayın organı yapma zamanı gelmiştir. İlhan Selçuk gazeteye egemen olmalıdır. Gazeteye diğer eski yönetici ve yazarların hiç biri sahip olamamaktadır. Bazı yazarlar gazetedeki haberci ve reklamcılar gibi Cumhuriyet mensubu olmaktan nemalanmaktadır. Haber ve yorum konusunda yıllardır gazeteci yetiştiren Cumhuriyet şimdi bu konularda deneyimsiz ve inançsız kişilerce yönetilmekte hatta yönetilmemekte, önceki yıllarda var olan devrimci ivmesinden yiyerek ayakta kalmaya çalışmaktadır. Gazete okur sayısını son iki yıldır oluşan yoğun siyasal hareketlerin etkisiyle arttıracağı yerde düşürmüştür. Nedenini oturup uzunca düşünmeye gerek yoktur. Bu kadar uygun ortam varken piyasada tutunmakta güçlük çeken, yalnız aldığı reklamlarla ayakta kalmaya çalışan bir yayın kuruluşunun kan kaybetmesinin nedeni basittir. Her şeyin başı para derseniz tutunamazsınız. Kuruluşunuza hedef vermez ve gazetenin kuruluşundan bu yana var olan hedeflerini çalışanlarınıza bir şekilde unutturursanız kurumlaşamazsınız. Kurumlaştı zannettiğiniz de gazete idarehanesidir. Cağaloğlu’ndaki ahşap konaktan Şişli Mezarlığı karşısındaki hibe binaya geçtiğinizde eski alışkanlıklarınızı değiştirmek zorunda kalırsınız.
Ne demektir CUMOK? Genel okur kitlesinin hiçbir kabahati yoktur. Cumhuriyet gazetesi kimindir? Halkın ve okuyucunundur. Gazeteye sahip çıkmak yalnız ve yalnız onu okumakla olur. Okur örgütlenemez! Tiyatro ya da bir resim sergisi seyircilerini sırf ilgi gösteriyorlar diye örgütleyebilir misiniz? Okur sadece her yaştan ve meslekten gazete okuyucularından ibarettir. Yazarların başına bir bela geldiğinde gazete yönetim binası önüne gelip bağıran, çağıran yirmi kişilik bir emekli topluluğu ise ancak Çanakkale’ye gezi ve eski yazarlarımız anısına piknik düzenler… CUMOK, okuru temsil edemeyen ve edemeyecek olan birkaç kişinin tatmin aracı bir oluşumdur.
Ne yapılmalıdır? Bence gazetenin kurtuluşu, İlhan Selçuk’un sağlığında ve onun önderliğindeki (AB yanlısı yazıları yok sayarak) yönetimin daha uzman ve daha millici bir çizgiye çekilmesindedir. Küsmek ve aleyhte yazılar yazıp inatla gazeteyi kötülemek çıkar yol değildir. Belki işlevini kaybetmiş bir gazeteyi yok edip yeniden devrimci bir gazete kurmak en iyi yol gibi gözükürse de Atatürk’ün ve Yunus Nadi’nin mirası olan gazetenin bir benzerini yeniden yaratmanın olanaksız olduğunu takdir edersiniz. Önceki yıllarda Cumhuriyete benzemek için yayın hayatına giren birkaç gazete olmuş ama tutunamamışlardır. Cumhuriyet Gazetesi CHP’nin yayın organı değildir ama ona da aynen şimdiki Cumhuriyet Halk Partisinin gereksinimi olan devrimci ve Cumhuriyetçi bir kök hücre tedavisi zorunluluğu vardır.
Bütün öğretmenler, bütün subaylar, bütün işçiler ve devlet memurlarının tümü Cumhuriyet okumalıdır. Benim çocukluğumda gazetenin okur kitlesi bunlardı. Bu kitlenin gazete okumasını televizyonlar mı engelledi? İnanmam! Gazete, Türkiyenin en pahalı gazetesi olmaya devam etmeli ve onu okumak buna deymelidir!
Cumhuriyet gazetesi ülkenin kuruluş ve kurtuluşunun aracılarından olmuş şanlı tarihe sahip bir gazetedir. Yunus Nadi’nin Mustafa Kemal Paşa’dan aldığı buyruktan bu yana gazetemiz yazarları, çizerleri, okurları ve çalışanlarıyla millidir, demokrattır ve devrimcidir. Cumhuriyet hiçbir zaman diğer gazetelere benzememiştir. O özel bir gazetedir. Amaç Cumhuriyeti çok satmak değil Cumhuriyet okuru sayısını arttırmak olmalıdır. İkisinin arasındaki farkı görmek Yunus Nadi’nin mirasçılarının görevidir.
Okuryazarlığı Cumhuriyet gazetesinde öğrenmiş 56 yıllık bir okuyucu olarak gazetem hakkında endişelerimi belirtip önerilerimi bildirmek sanırım benim de hakkım ve görevimdir. Sumen altı ve kulak arkası edilmemek umuduyla bütün Cumhuriyet okur, yazar ve emekçilerini selamlıyorum.